Srebrenica, bir soykırım, büyük bir katliam. Unutmayın!

Bir dakikalığına gözlerinizi kapatın. Onları unutmadığınızı göstermek için bir dakika bile olsa Srebrenica’yı ve orada yaşanan soykırımı, büyük katliamı gözlerinizin önüne getirmeye çalışın. 2009 yılında Bosna’ya gittiğimizde 80 li yaşları geçmiş bir nine bize  “Bizim başkentimiz İstanbul, 1995 de hep oradan gelecek bir orduyu bekledik biz hepimiz. Ama kırgın değiliz. Annem ve babam bana dünyada tek dostumuz var o da Türkiye diye öğrettiler. 1995 de gelemediniz ama sonra bizi hiç yalnız bırakmadınız” demişti…
Diyemedik ki teyzemize “geç kalan dostluk idamdan sonra çıkan af gibidir”. Türkiye sizi terk etti, şimdi dönüşü inan sizin için değil. Duygusal, tamamen duygusal…