Evet Öyle Bir İstanbul Gördük

1 Mayıs 2011 Pazar sabahı çok erken kalkmıştım. 2010 u saymazsak önceki yıllar hazırlığım olurdu geceden. Uzun yola çıkacak gibi çanta hazırlardım. Taksim yolu o zamanlar İstanbul-Rize yolundan uzun olurdu. Yüzlerce sokaktan geçmek, onlarca cadde aşmak, koşmak, kovalamak,barikatlar kurmak, barikatlar aşmak gerekirdi. Bacaklar, kollar yorulurdu. Ses kısılırdı. Sabah erken başlardık Taksim’e ulaşma yolculuğumuza. Zaman zaman gaz, zaman zaman mermi geçerdi sağdan soldan. Taş zaten yaprak kadar doğaldı. Coplar, tekmeler Kızılay yardımı gibi kafamıza sırtımıza yağardı. Yolun sonu çoğunlukla Taksim olamazdı. Hastane, karakol ve hatta cezaevi olurdu. Ertesi sene yine erken kalkar düşerdik yola. Aslında size ait olanları bile bazen bedel ödemeden kazanamazsınız. Başkaları ne der diye düşünmezsiniz! Aileniz bile desteklemez belki sizleri. Ama siz bilirsiniz. O meydan sizin. O meydan zaptedilecek. O barikatlar aşılacak. Ve bilirsiniz bir gün o meydana insanlar şarkılar marşlar söyleyerek girecek. Çoğunluğu sizi hatırlamayacak, hatırlayanların bir kısmı ise unutmak için gayret edecek. Ancak önemli olan insanlarımız artık o meydandadır. Canlar verildi, özgürlüklerden vazgeçildi, tutsak düştü kadınlarımız, erkeklerimiz. Hastanelerde günlerce yattı arkadaşlarımız. O yola çıkanlar sonunda olacakları bilerek çıkmışlardı. O alan 1 Mayıs Alanı ve bizim alanımızdı. İşçinin, emekçinin, öğrencinin, esnafın, köylünün, işsizin, ezilenin alanıydı. O alan Türkiye halklarının alanıydı. Kimse vermedi orayı. Taksim direnilerek, mücadele edilerek, canlar verilerek alındı. Yıllar süren bir mücadele sonunda kazanıldı. Artık alandaydık ve egemenler kaybettikleri bu kavgada “Taksim’i temsilcilere ve belli sayıda işçiye açıyoruz” yalanına sığınmışlardı. Taksim 1 Mayıs Alanı bugün yüzbinleri ağırlıyorsa o zaman yıllardır bu mücadeleyi  var edenler kazanmıştır. Devrimciler kazandı o alanı. Halk için kazandılar. Kazandığımız o alanın devrimcilerce yönlendirilmesi ve orada devrimci bir çoşku olması alanı kazanan güçlerin boyun borcudur. Sadece kazanmak yetmez. Kazandığımız alanı layıkıyla 1 MAYIS ALANI’na çevirmek için mücadeleye devam. Selam olsun Türkiye Halkları’nın onurlu mücadelesine. Selam olsun bu yolda hayatını vermişlere. Bu cephe büyümelidir. Halkın cephesi büyümelidir. Örgütlü halk yenilmez.

Yaşasın 1 Mayıs

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=dN-B8ejupsc&feature=youtube_gdata]